بخشی از متن حقوق بين الملل فضا و ضرورت حفظ محيط زيست فضايي :
سال انتشار : 1395
تعداد صفحات : 42
تاریخ توسعه حقوق بین الملل فضا نشان می دهد که در زمان انعقاد پنج معاهده اصلی در زمینهحقوق فضا, مسایلی مانند استفاده صلح آمیز و بهره برداری از فضا و مسیولیت دولت ها در قبالفعالیت های فضایی, مباحث غالب و اساسی در این زمینه بوده و حفظ محیط فضا امری فرعی وثانوی تلقی شده است. با این حال, اکنون کشورها به این نتیجه رسیده اند که حفظ فضا برایادامه فعالیت های فضایی امری ضروری است. هر گونه بهره برداری و استفاده از فضا و هر گونهتوسعه و پیشرفتی که با استفاده از فضا و فناوری های فضایی حاصل می شود, باید به صورتکاملا متعادل, به دور از هر گونه افراط و با در نظر گرفتن این مسیله باشد که آیندگان نیز ازحق استفاده و بهره مند شدن از این محیط برخوردارند. استفاده نسل حاضر نباید به گونه ایباشد که به آلودگی جبران ناپذیر محیط فضا و در نتیجه مشکل شدن امکان بهره مندی از آن یابلااستفاده شدن آن بینجامد. برای جلوگیری موثر از آلودگی ناشی از پسماندهای فضایی ومنابع نیروی هسته ای در محیط ماورای جو, راهکارهای مختلفی وجود دارد که از جمله میتواناز تهیه کنوانسیون چارچوب و در صورت لزوم پروتکل های الحاقی, استفاده از اصولزیست محیطی همچون توسعه پایدار و در نهایت تاسیس آژانس فضایی بین المللی نام برد.