بخشی از متن شناسايي عوامل موثر بر رضايتمندي سکونتي در مجموعه هاي مسکوني با رويکرد پايداري اجتماعي :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات : 13
توسعه پایدار, رویکردی جامع برای بهبود بخشی کیفیت زندگی انسان ها وهماهنگ کننده اقتصاد, محیط و اجتماع است. پایداری اجتماعی یکی از ابعاد توسعه پایدار است, هدف از پایداری اجتماعی؛ بهبود شرایط زندگی و فرآیندی برای دسترسی جوامع به بالاترین سطح از کیفیت زندگی و رضایتمندی در جامعه است. رضایتمندی سکونتی ,در واقع بعد ذهنی کیفیت زندگی و نوعی رضایت از محل سکونت است. پژوهش حاضر به مطالعه رابطه میان رضایتمندی سکونتی و پایداری اجتماعی می پردازد. بر اساس یافته های پژوهش, عوامل موثر بر رضایتمندی سکونتی شناسایی شد وهر کدام از مولفه ها و شاخص های آن نیز معین شد. همچنین با توجه به نتایج حاصل از بررسی تقاطعی معیارهای پایداری اجتماعی و عوامل موثر بر رضایتمندی سکونتی, تعداد زیادی از مولفه های رضایتمندی سکونتی با معیارهای پایداری اجتماعی اشتراک داشتند. از جمله: در مولفه کالبدی- محیطی رضایتمندی سکونتی؛ شاخص انعطاف پذیری فضاها, وضعیت کالبدی فضاها, امنیت و ایمنی و متغیرهای محیطی)بهداشت-...( با معیارهای پایداری اجتماعی هم پوشانی دارند. بنابراین در صورت پاسخگویی به نیازها, توسط طراحی فضاها و ساماندهی عملکرد فضاهایی که افزایش تعاملات اجتماعی, مشارکت اجتماعی وایجاد حس تعلق و هویت کمک نماید, می توان موجب تحقق پایداری اجتماعی گردید. در نهایت می توان نتیجه گرفت, رضایتمندی سکونتی زیر مجموعه ای از مبحث کلان کیفیت زندگی و در نهایت پایداری اجتماعی است و نتایج نشان داد که در این زمینه نقش معماران و طراحان برای ارتقا کیفیت محیط و بهبود کیفیت زندگی ساکنان بسیار تاثیرگذار است. بنابراین با ارتقا رضایتمندی سکونتی و افزایش کیفیت محیط مسکونی می توان موجب بهبود کیفیت زندگی وتحقق پایداری اجتماعی در مجموعه های مسکونی گردید.