بخشی از متن مقرنس و جنبه هاي عملکردي آن در معماري :
سال انتشار : 1397
تعداد صفحات : 14
تزیینات وابسته به معماری اسلامی در ایران, یکی از پدیده های بزرگ هنری این سرزمین و حتی جهان می باشد. این آثار همعملکردی بوده و هم مفهومی (نمادین و الهی). تزیینات در معماری آیینه ای است از زیبایی الهی که با یک بهم پیوستگی هماهنگاز تناسبات عقلی از طریق الگوهایی هندسی همچون مقرنس, کاربندی و ... منعکس می گردد . مقرنس نوعی تجسم سه بعدی وبرجسته نقشه ای هندسی و گره چینی های معماری و هنر اسلامی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مقرنس یکی از تزییناتشاخص وابسته به معماری است که دارای وجوه زیبایی شناسانه و کاربردی توامان می باشد. مقرنس نوعی فضاسازی حجمی استکه علاوه بر نقش تبدیل پلان مربع به دایره در اتصال و انفصال فضایی نقشی بیبدیل در معماری سنتی ایران ایفا میکند. مقرنس باشکل بسیار خاص خود هندسه ای بسیار موزون و حساب شده ای دارد و با سایه های ایجاد شده با طول های متفاوت در طول روز زمانرا به نمایش می گذارد. این بازی نور و سایه در بناها باعث می شود به راحتی جهت قبله و اوقات شرعی تعیین شود و به خاطرشکسته ای متنوعی در پوشش دادن به عنوان جاذب طنین اصوات به شکلی موثر در بنا عمل کنند. اطلاعات لازم برای پژوهش ازطریق مطالعات کتابخانه ای بدست آمده است.