بخشی از متن فراز و فرود عطار در مقدمه منطق الطير :
سال انتشار : 1396
تعداد صفحات : 30
منطق الطیر, شرح عشق انسان به خودشناسی و لقای پروردگار, مهمترین اثر عرفانی عطار در قالب تمثیل پرندگان است. مقدمه کتاب هرچند مختصر و مجزا از متن عرفانی است, به دلیل تداخل عرفان و تاریخ, اهمیت زیادی دارد. مورخ با حضور در زمان گذشته, جز نگری, تحلیل حوادث و نقد شخصیت افراد تاریخی به کشف حقیقت علاقه مند و عارف ابن الوقتی گریزان از سیاست و قضاوت است. باوجود این, تاریخ میتواند, بهترین موید عرفان باشد, به شرط آنکه عارف به تاریخ روایی پشت نکند و در تحلیل تاریخ, از تعصب و حب و بغض برکنار بماند. در ابداع نمادهای عرفانی, بی اعتنایی به حقایق تاریخ و زیرپا گذاشتن حدود عرفان قضاوت عارف را بی اعتبار و او را گرفتار بحران استدلال می کند. عطار در مقدمه منطق الطیر با ورود به حقایق تاریخی و جریان های سیاسی جامعه اسلامی بعد از رحلت رسول اکرم(ص) و قضاوت درباره افراد حقیقی بدون هیچ سند معتبر و استدلال قابل قبولی از اصول عرفانی عدول میکند. هدف مقاله حاضر اثبات این ادعا در مقدمه منطق الطیر است